بومب! به سلامتی ورود ریحانه خانم

ساعت 22 شب روز جمعه 92/2/13

الان تقریبا دوروزه که پیش مائی بابایی...از ساعت 14:10 روز 11 اردیبهشت حساب بکن تاااااااا الان....خیلی شیرین و بانمکیو..وقتی بغلت میکنم و صدای نفساتو میشنوم یه حس خیلی بزرگی بهم دست میده..یه حسی که بهم میگه این دخترته و باید هواشو داشته باشی بابافرشید...مامان بزرگتم از اولین شبی که مامانیت تو بیمارستان بستری شد تا الان که دارم این نوشته ها را برات مینویسم برات زحمت کشیده..هروقتم که بغلت میکنه کلی آروم میشی...قربونت بشم..ماشاالله کلی باهوش و خوشگلی..همچین منودورو برتو با چشای قشنگت نگاه میکنی و که نگو! خیلی بانمکه...ناخونات به مامان بزرگ تهرونیت رفته! ابروهات به بابایی، چشاتم به مامانی (فکر کنم!) خلاصه که قشنگی. عکسو فیلمتم واسه تهران فرستادم. مامانم عکستو چسبونده بوده به خودشو کلی ذوق کرده بوده.امروز بدنت یه کم تب کرده بود..آخه دیروز واکسن زده بودی..

مامان بزرگ تهرونیت به مامانش که تو تبریزه هم گفته، اونم کلی خوشحال شده بوده و تبریک گفته بوده به ما.عمه باباییتم که تو اتریشه امروز زنگ زدو تبریک گفت.

فعلا به خدا میسپرمت ریحانه جان..تابعد.